Xa hai tempo que non me paseo por aquí e boto de menos este espazo, esta ventá aberta. Presento aquí a ventá da miña casa (por pouco tempo xa), que mira ó mar, mantén conversas coas gaivotas e espretia, sempre con sorpresa, as reverberacións da auga, os tons da luz do aterdecer, verdadeira inpiración para a arte.
Propoño un xogo... Cántas gaivotas hai?
Deixo a Paquita la del barrio "pa que sufran los inútiles".... campeona esta muller!!
3 comentarios:
Primeiro dicir que me alegro moitísimo de que volvas andar por aquí. Esta foto é un auténtico cadro!
Moita sorte, María!
Unha aperta.
grazas, Ana.
Eu tamén che desexo sorte.
Publicar un comentario