1.9.07

sin ti

7 comentarios:

Anónimo dijo...

Un bico, María.

María dijo...

gracias, os bicos sempre son benvidos.

Anónimo dijo...

A esa silliña habíalle vir ben outra de par dela. Demasiado pasillo para ela soa. A foto encerra máis poesía (ou como queiras chamarlle) da que cabe no vídeo de Sabina, recargado dunha estética pelín demodé.
Pois bicos, xa que os agradeces.

María dijo...

Si, tamén creo que a silla encerra poesía, é máis, creo que é a pura poesía da soedade, ou iso foi o que vin nela, ou o que quixen ver. O vídeo de Sabina é bastante lamentable, o que me interesaba realmente era a canción porque creo que reflicte ben o sentimento da ausencia, a sensación da soedade, o silencio que converte en oca calquera palabra... grazas polos bicos, síntome moi bicada ultimamente, inda que sexa por anónimos son benvidos, ou son de corazón ou non tería sentido ningún que fosen, non hai obrigas, non hai identidades, non hai razóns. Grazas, pois.

Anónimo dijo...

Unha composición moi sinxela pero... que expresiva!!!
Bicos tamén de Ana.

María dijo...

Moitas grazas, Ana.

Anónimo dijo...

Preciosa foto que xa me comentaras.. Moi, moi delicada e suxerente..
Teño un cd para ti de fotos non tan bonitas, pero simpáticas, sobre todo porque recordan o ben que o pasamos.
Bicos
Teresa
Oe,xa tou de volta no fotolog e con intenciois de ser constante..